พุทธภาษิต ว่าด้วยเรื่อง...โลก

จิตเดิมแท้ของเรานั้นทุกคนนั้นมาจากธรรมชาติอันบริสุทธิ์

(6) ว่าด้วยเรื่อง...โลก

ภิกษุหนุ่มผู้หนึ่ง...ทะเลาะกับหลานสาวของนางวิสาขาถึงขั้นด่ากัน ว่า “ไอ้คนไร้สมอง” พระพุทธเจ้าทําทีเป็นโอนอ่อนเข้าข้างภิกษุหนุ่มผู้นี้ แล้วตรัสภาษิตว่า...

อย่าประพฤติสิ่งเลวทราม

อย่าอยู่ด้วยความประมาท

อย่ายึดถือความเห็นผิด

อย่าทำตนเป็นคนรกโลก

ภิกษุผู้หนึ่ง...เล็งเห็นพยับแดดแล้วพิจารณาเป็นอารมณ์ว่า ร่าง กายย่อมแตกดับไปดุจพยับแดดนี้ พระพุทธเจ้าเปล่งฉัพพรรณรังสีดุจพระองค์เองต่อหน้าภิกษุนั้นแล้วตรัสภาษิตว่า...

ผู้ที่มองเห็นโลก

ว่าไม่จีรังและหาสาระอะไรมิได้

เช่นเดียวกับคนมองฟองน้ำและพยับแดด

คนเช่นนี้พญามารย่อมตามหาไม่พบ

อภัยราชกุมาร...บุตรแห่งพระเจ้าพิมพิสาร สามารถปราบปรามกบฎให้สงบราบคาบลงได้ พระเจ้าพิมพิสารมอบราชสมบัติให้ ๗ วัน อภัยราชกุมารรื่นเริงกับการรําฟ้อน เมื่อล่วงเข้าวันที่ ๗ นางรําคนหนึ่งเสียชีวิตลง อภัยราชกุมารเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าเพื่อระงับความเศร้า พระพุทธเจ้าจึงตรัสภาษิตว่า...

เจ้าทั้งหลายจงมาเถิด

มาดูโลกอันวิจิตรพิสดารเหมือนราชรถ

ณ ที่นี่แหละ

เหล่าคนโง่พากันหมกมุ่นอยู่

แต่ผู้รู้หาติดข้องอยู่ไม่

ภิกษุทั้งหลาย...วิพากษ์กันถึงการละขันธ์เข้านิพพานของพระองคุลิมาลเถระ พระพุทธเจ้าตรัสว่าด้วยแต่ก่อนไม่มีกัลยาณมิตร แต่บัดนี้มีกัลยาณมิตรจึงทําให้พระองคุลิมาลเถระผู้ซึ่งฆ่าคนมามากมายสามารถเข้า ถึงนิพพานได้พร้อมตรัสภาษิตว่า...

ผู้ใดทำบาปไว้แล้ว

ละได้ด้วยการทำดี

ผู้นั้นย่อมส่องโลกนี้ให้สว่าง

เหมือนพระจันทร์ที่พ้นจากเมฆ

6.3 ดวงตาเห็นธรรม

6.4 กรงขังมนุษย์

6.6 พบแสงแห่งธรรม

6.1 อย่าทำตัวรกโลก

ภิกษุ ๓๐ รูป...เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า พระอานนท์จึงออกไปจากที่นั้น จากนั้นพระพุทธเจ้าแสดงพระธรรมเทศนาจนภิกษุ ๓๐ รูปบรรลุอรหัตผลทั้งสิ้น ภิกษุเหล่านั้นจึงกระทําปาฏิหาริย์เหาะกลับไปยังสํานักของตน พระอานนท์ไม่เห็นการกลับของภิกษุเหล่านั้นจึงทูลถามพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าจึงตรัสภาษิตว่า...

พญาหงส์เหินฟ้าไปหาพระอาทิตย์

ผู้มีฤทธิ์เหาะเหินเดินอากาศ

นักปราชญ์ออกไปจากโลก

เพราะเอาชนะพญามาร พร้อมทั้งกองทัพ

6.8 พ้นแล้วจากโลกนี้

นายกาละ...เป็นบุตรของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เป็นผู้ไม่เลื่อมใสพระศาสดา บิดาได้ว่าจ้างให้ไปฟังธรรมจนบรรลุโสดาปัตติผลในที่สุด หลังจากนั้นนายกาละจึงไม่รับค่าจ้างจากบิดาอีก แต่เต็มใจไปฟังธรรมด้วยตัวเอง พระพุทธเจ้าจึงตรัสภาษิตว่า...

ยิ่งกว่าเอกราชย์ทั่วทั้งแผ่นดิน

ยิ่งกว่าขึ้นสวรรคาลัย

ยิ่งกว่าอธิปไตยใดในใต้หล้า

คือพระโสดาปัตติผล

6.11 เลิศกว่าใดๆ ทั้งปวง

มหาอานิสงส์ของการพิมพ์หนังสือธรรมะ

“ ดูก่อนสารีบุตร นรชนใดมีใจเปี่ยมด้วยศรัทธาได้สร้างหนังสือพระธรรมไว้ในพระพุทธศาสนา เพื่อประโยชน์แก่ชนทั้งหลายได้อ่านได้สดับฟัง จะได้รับอานิสงส์ใหญ่อันประมาณมิได้...

ดูก่อนสารีบุตร อย่าว่าแต่พระพุทธวจนะตลอดทั้งไตรปิฎกนั้นเลย “แม้อักขระธรรมหนึ่งตัว” เป็นเครื่องหมายเพื่อน้อมนำจิตระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย นำมาซึ่งความเลื่อมใสแก่ผู้ได้พบเห็น เป็นบ่อเกิดให้ประพฤติคุณงามความดีได้...

ฉะนั้นแล้วจะยังผลให้ผู้สร้างได้เสวยสุขเกษมสิ้นกาลช้านาน จักได้เสวยราชสมบัติเป็นบรมจักรพรรดิถึง 84,000 กัป ใช่แต่เท่านั้น เมื่อเคลื่อนจากความเป็นจักรพรรดิมาแล้วจะได้เสวยราชสมบัติเป็นพระราชาทรงมหิธานุภาพอีก 9 อสงไขย ต่อแต่นั้นมาก็จะได้เสวยสมบัติในตระกูลต่างๆ เป็นลำดับไปอันมีตระกูล พราหมณมหาศาล ตระกูลเศรษฐี คฤหบดี และภูมิเทวดาอย่างละ 9 อสงไขย ต่อแต่นั้นก็จะได้ไปเสวยสมบัติในฉกามาพจรสวรรค์ 6 ชั้นประณีีตเป็นลำดับขึ้นไปชั้นละ 9 อสงไขย เมื่อจุติจากเทวโลกแล้วก็จะถือเอากำเนิดในมนุษย์มีกายผุดผ่องโสภาเป็นที่ปฏิพัทธ์รักใคร่ของผู้ได้พบเห็น ทั้งน้ำใจก็สุจริตปราศจากมลทิน อานิสงส์ดังกล่าวมานี้เพราะอำนาจการสร้างอักขระธรรมหนึ่งตัว ฯ”...

พุทธภาษิตจากพระโอษฐ์

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

สำนักพิมพ์เอกอนันต์บุ๊ค

Tel : 034-246644

Mobile : 085-0658236, 089-6726781

Fax : 034-246644

email : 96rangjai@gmail.com

บุคคลหรือหน่วยงานใดสนใจจัดพิมพ์หนังสือธรรมะเผยแพร่เพื่อแจกจ่ายเป็นธรรมทานแก่วัด ห้องสมุด โรงเรียน โรงพยาบาล สถานสงเคราะห์ ทัณฑสถาน ฯ หรือใช้ในโอกาสอันเป็นมงคลในชีวิตท่าน เช่น วันเกิด ทำบุญบ้าน กฐิน ผ้าป่า วันขึ้นปีใหม่ งานเกษียณอายุราชการ งานศพ สร้างอุทิศส่วนกุศล สะเดาะเคราะห์ หรือแจกจ่ายในงาน มงคล-อวมงคลต่างๆ

อนึ่ง ทางรสำนักพิมพ์มีความยินดีในกุศลเจตนาของท่านผู้มีใจอนุเคราะห์ช่วยเหลือกล่อมเกลาจิตใจของชาวโลกด้วยกุศโลบายอันพระพุทธองค์ได้ทรงสรรเสริญแล้ว ทั้งนี้ ทางสำนักพิมพ์ขอร่วมอนุโมทนาบุญ โดยให้ความสะดวกในด้านบริการในราคาพิเศษและจัดส่งตามรายการสั่ง ไม่ว่าซื้อน้อย-ซื้อมาก ในกรุงเทพฯ หรือต่างจังหวัด ทางสำนักพิมพ์ยินดีให้บริการแก่ทุกท่าน

จงประพฤติสุจริตธรรม

อย่าประพฤติทุจริต

ผู้ประพฤติธรรมย่อมอยู่เป็นสุข

ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า

พระสัมมัชชนเถระ...มักกวาดลานวัดอยู่เป็นนิตย์ ส่วนพระเรวตะ เฝ้าบําเพ็ญสมณธรรม พระสัมมัชชนเถระต่อว่าพระเรวตเถระว่าเกียจคร้าน พระเรวตะจึงแนะกรรมฐานให้พระสัมมัชชนเถระจนพระสัมมัชชนเถระบรรลุอรหัตผล พระพุทธเจ้าจึงตรัสภาษิตว่า...

ผู้ที่เคยประมาทในกาลก่อน

แต่ภายหลังไม่ประมาท

เขาย่อมส่องโลกนี้ให้สว่าง

เหมือนพระจันทร์ที่พ้นจากเมฆ

6.5 พ้นจากความมืด

พระพุทธเจ้า...สนทนากับธิดานายช่างหูกด้วยคําถามว่า เธอมาจากไหน ? เธอจักไปไหน ? เธอไม่ทราบหรือ ? เธอทราบหรือ ? นางรู้อุบายธรรมของพระพุทธเจ้าว่าทรงถามเรื่องความไม่แน่นอนของชีวิต พระ พุทธเจ้าสรรเสริญปัญญาของนางพร้อมตรัสภาษิตว่า...

โลกนี้มืดมน น้อยคนจักเห็นแจ้ง

น้อยคนจะไปสวรรค์

เหมือนนกติดข่ายนายพราน

น้อยตัวจะหลุดรอดไปได้

6.7 สัตว์ทั้งหลายติดอยู่ในโลก

ขึ้นบนสุด

ท่านผู้ที่สนใจต้องการจัดพิมพ์หนังสือธรรมะ

"เพชรน้ำเอก" เล่ม 1,2,3

เผยแพร่เป็นวิทยาทาน ติดต่อได้ที่

เสบียงบุญ

กลับสู่เมนูหลัก

นางจิญจมาณวิกา...รับจ้างจากพวกเดียรถีย์ ทําทีเป็นตั้งครรภ์กับพระพุทธเจ้าโดยกลึงไม้ใส่ท้องให้นูน ทุบมือและเท้าให้บวม ภายหลังเมื่อความจริงปรากฏ นางถูกประชาทัณฑ์หนีออกไปนอกวิหารและถูกธรณีสูบ พระพุทธเจ้าจึงตรัสภาษิตว่า...

คนที่ล่วงศีลข้อที่สี่

มักพูดเท็จ ไม่คำนึงถึงปรโลก

จะไม่ทำความชั่ว ไม่มี

6.9 ไม่พ้นปรโลก

พระเจ้าปเสนทิโกศล...ถวายอสทิสทานได้สําเร็จด้วยคําแนะนําของพระนางมัลลิกาเทวี บัดนั้นชุณหอํามาตย์ได้มีจิตโมทนา ส่นกาฬอํามาตย์มีจิตขุ่นเคืองความฟุ่มเฟือยของพระราชา พระพุทธเจ้าทราบวาระจิตของอํามาตย์ทั้งสองเล็งเห็นว่าหากกระทําอนุโมทนากถา ศีรษะของกาฬอํามาตย์จักแตกเป็น ๗ เสี่ยง พระองค์จึงไม่กล่าวอนุโมทนากถา พระเจ้า ปเสนทิโกศลทูลถามถึงความที่พระองค์ไม่กล่าวอนุโมทนากถา ทราบความแล้วพระองค์จึงเนรเทศกาฬอํามาตย์เสียจากพระนคร พระพุทธเจ้าจึงตรัสภาษิตว่า...

แน่นอน “คนตระหนี่” ไม่มีโอกาสไปเทวโลก

“คนโง่”ไม่สรรเสริญการให้

แต่ “คนฉลาด” ยินดีให้ทาน

นี่แลที่บันดาลให้เขาได้รับสุขในปรภพ

6.10 "คนตระหนี่" "คนโง่" "คนฉลาด"

พระพุทธเจ้า...เสด็จเข้าสู่กรุงกบิลพัสดุ์เป็นครั้งแรกนับแต่บรรลุ อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ พระเจ้าสุทโธทนะติเตียนว่าเที่ยวบิณฑบาตดุจขอทาน ประพฤติองค์ไม่สมแก่วงศ์แห่งตน พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่าการบิณฑบาตเป็นการควรแห่งวงศ์พระพุทธเจ้าทั้งหลายพร้อมตรัสภาษิตว่า...

ลุกขึ้นเถิด อย่ามัวประมาทอยู่เลย

จงประพฤติสุจริตธรรม

เพราะผู้ประพฤติธรรมย่อมอยู่เป็นสุข

ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า

6.2 ผู้มีธรรมย่อมเป็นสุข