แม้กายต่างกันก็ไม่อาจขวางกั้นใจอันบริสุทธิ์

ฮิปโปน้อยมีชื่อเล่นว่า “โอแวน” หนักประมาณ 300 กิโลกรัม ถูกคลื่นซัดเข้ามาทางแม่น้ำสบากี้ (Sabaki River) แล้วเข้าสู่ฝั่งมหาสมุทรอินเดียตอนที่ฝั่งทะเลของประเทศเคนยาถูกคลื่นสินามิ ถล่มเมื่อวันที่ 26 เดือนธันวาคม ปี 2004 ก่อนที่หน่วยกู้ภัยสัตว์ป่าจะไปช่วยชีวิตมันไว้

นักวิเวศวิทยาพอลล่า กาฮัมบู (ecologist Paula Kahumbu) ผู้ดูแลอุทยานลาฟาร์จี (Lafarge Park) เล่าว่า
“ไม่น่าเชื่อที่ ฮิปโปอายุไม่ถึง 1 ปีรับเอาเต่าเฒ่าตัวผู้อายุร้อยปีมาเป็น “แม่” และเต่าดูเหมือนจะมีความสุขที่จะเป็นแม่ของเจ้าฮิปโปด้วย

หลังจากเจ้าฮิปโปถูกคลื่นซัดพลัดพรากจากแม่ของมันแล้ว มันก็เสียขวัญ จำเป็นที่ต้องหาแม่บุญธรรมคุ้มครองดูแล ช่างโชคดีที่มันมาพบเต่าตัวนี้เข้า (ทางธรรมเราถือเป็นกรรมเก่าของสัตว์ทั้ง 2 ที่อุปการะกันมาก่อนถึงมาพบกันในยามตกทุกข์ได้ยาก ไม่ใช่โชคดี)

แล้วสร้างสานความรักที่มั่นคงระหว่างกัน ทั้งสองว่ายน้ำ กินอยู่หลับนอนด้วยกัน ฮิปโปติดตามเต่าเช่นเดียวกับที่มันติดตามแม่ของมันไม่มีผิด ถ้าใครเข้าใกล้เต่ามันจะแสดงอาการท่าทีรุกรานเฉกเช่นที่จะปกป้องแม่แท้ ๆ ของมันเอง (นี่เป็นกรรมใหม่ที่สัตว์ทั้ง 2 ช่วยกันสร้างในปัจจุบัน)

ฮิปโปเป็นเพียงทารกน้อย พลัดพรากจากแม่ตั้งแต่วัยอ่อนเยาว์ โดยธรรมชาติแล้วฮิปโปเป็นสัตว์ที่อยู่เป็นกลุ่ม ชอบที่จะอยู่กับแม่ของมันอย่างน้อยถึงอายุ 4 ปี”

นี่เป็นเรื่องจริงแสดงให้เห็นว่า ความแตกต่างระหว่างชาติพันธ์นั้นไร้สาระเมื่อต่างต้องการความอบอุ่นจากกัน และกัน เราสามารถเรียนจากสัตว์ 2 ตัวนี้ ที่มองข้ามความแตกต่างของมันและหาทางที่จะเดินร่วมทางกัน

	ผู้เขียน	หัวข้อ: แม้กายต่างกันก็ไม่อาจขวางกั้นใจอันบริสุทธิ์ (อ่าน 15215 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้