
1. เกิดเป็นลูกคน ต้องมีความกตัญญูอยู่ประจำใจ พระคุณพ่อแม่บังเกิดเกล้า กว้างใหญ่ลึกล้ำดั่งห้วงมหาสมุทร
หากบุคคลผู้ใดอกตัญญูเสียแล้ว แม้จะมีชีวิตอยู่ในโลก ก็หาใช่คนไม่ กินผลไม้ยังควรรำลึกถึงกิ่งก้านต้นกำเนิด ยามแม่อุ้มโอบป้อนนมยิ่งต้องจดจำ ตั้งครรภ์สิบเดือนแสนลำเค็ญ คลอดลูกต้องฝ่าอันตรายมากมาย
: L1 :ลูกอ่อน.... แม่เฝ้าทะนุถนอมกล่อมเกลี้ยงบรรจงเลี้ยง ทุกวันทุกเวลาคอยปกป้องชิดใกล้ไม่ยอมห่าง เมื่อเห็นลูกน้อมแย้มยิ้มได้ แม่พลอยดีใจ แต่คราใดลูกเจ็บไข้ แม่ห่วงไห้ใจเจียนขาด ดวงใจแม่ประเสริฐล้ำ สุดจะกล่าวคำพรรณา ทุกเวลาทุกลมหายใจเฝ้าวอนพระไหว้เจ้า ให้โปรดช่วยปกป้องคุ้มครองลูกๆ ทั้งหลาย.

2. คืนวันผันผ่าน… หวังแต่ให้ลูกเติบใหญ่ เผื่อจะได้ฝากผีฝากไข้ในภายหน้า ลูกที่แต่งงานไป แล้วไม่กตัญญูต่อพ่อแม่ ก็เหมือนไม่คารวะต่อฟ้า ใส่ใจรักแต่ลูกเมีย แล้วทอดทิ้งบิดามารดา จะถูกครหานินทาอยู่ร่ำไป เปรียบเหมือนต้นไม้ใหญ่แยกกิ่งก้าน ข้างหนึ่งสุขสมอารมณ์หมาย อีกข้างหนึ่งต้องตรอมตรมระทมทุกข์ ลูกแพะนั้นยังรู้จักป้อนนมตอบแทนแม่ แม้อีกายังรู้ซึ้งถึงการสนองบุญคุณ
: L1 :ผู้ใดมีใจกตัญญู ย่อมได้ลูกกตัญญูด้วย คนใจดำอำมะหิตก็จะได้ลูกชั่วสาระเลว
: L1 :ปลูกถั่วได้ถั่ว ปลูกงาได้งา กรรมสนองกรรมนั้นไม่เคยผิดพลาด.

3. นับแต่โบราณท่านสอนไว้ บุตรและสะใภ้ต้องรู้จักเคารพนอบน้อมบิดามารดา ลูกสะใภ้ชั่วมักพาลหาเรื่องก่อเหตุร้อนใจไม่หยุดหย่อน นำแต่ความวุ่นวายยุ่งเหยิงมาสู่ครอบครัว หญิงผู้มีกริยามารยาทเรียบร้อยสงบเสงี่ยมเจียมตน ย่อมเคารพนอบน้อมกตัญญูต่อผู้ใหญ่
: L1 :ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
: L1 :ถ้าทำดีก็จะได้ลูกหลานที่ดี
: L1 :หากไม่กตัญญูต่อผู้บังเกิดเกล้า แม้จะไหว้พระไหว้เจ้าทำบุญ ก็หาได้บุญไม่ อันความกตัญญูนั้น ฟ้าดินท่านรู้แจ้งชัด จะประทานทรัพย์ศฤงคาร อำนวยอวยพรให้เป็นสุข
“ กตัญญู ” นี่แหละเป็นเอกในโลกหล้า ผู้ใดยึดถือเป็นหลักปฏิบัติตน จะประสบพบแต่ความเจริญรุ่งเรืองสถาพรยิ่งๆ ขึ้นไป.

4.ในโลกนี้มีหญิงใจทราม ไม่เคารพพ่อผัวแม่ผัวและสามี เอาแต่กินไม่ยอมทำการทำงานใดๆ มิหนำซ้ำยังบ่นว่าจน ท่านกล่าวไว้ว่า สามีภรรยาอย่าเบียดเบียนกัน สามีคือช้างเท้าหน้า ภรรยาเดินตามหลัง ควรร่วมมือร่วมใจ เสริมส่งซึ่งกันและกัน ไม่ควรเห็นแก่ได้ ติว่ายากจน
: L1 :สามีต้องมีศีล ภรรยาต้องมีธรรม
: L1 :อย่าได้ทิ้งเก่าไปหาใหม่ ภรรยาที่ดีควรปรึกษาหารือกับสามี ยากดีมีจนนั้นบุพกรรมลิขิตมา ดีหรือร้ายอาจแปรเปลี่ยนได้ ควรตั้งจิตให้มั่น อย่ารวนเร
สามีอย่าติภรรยาตนว่า ขี้เหร่ ภรรยาอย่าโทษว่าสามียากจน
: L1 :กามเทพแผลงศรรัก ประกาศิตมีไว้มั่นคง บุพเพสันนิวาสมิคลาดแคล้ว ฟ้าจะประทานบุตรธิดาให้แม่นมั่น.

5. ได้ครองคู่อยู่เป็นผัวเมียกันแล้ว ควรถนอมน้ำใจกัน ก้มหน้าก้มตามุ่งมั่นทำมาหาเลี้ยงชีพ สามีรักใคร่ภรรยา ภรรยาเอื้ออาทรห่วงใยสามี อย่าได้หมางเมินทิ้งขว้างกันเป็นอันขาด ทำสิ่งที่ดีงามจะได้รับผลดีตอบ ทำสิ่งเลวทราม ผลที่ได้รับก็ย่อมเลวตาม จงจำไว้อย่าลืมเลือน
: L1 :คู่ผัวตัวเมียรักใคร่ปรองดอง ชีวิตสมรสจะราบรื่นไม่ขรุขระ ขยันหมั่นเพียรประกอบอาชีพสร้างฐานะทีละเล็กละน้อยค่อยสร้างสม ครองรักกันยั่งยืนนาน ตราบจนได้ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร สืบลูกสืบหลานตลอดกาล มีสุขสวัสดิ์ ชั่วนิจนิรันดร์.

8. เกิดเป็นคนแล้ว ควรขยันหมั่นเพียรในการงาน หนักก็เอาเบาก็สู้ บากบั่นทำไปไม่ย่อท้อ แม้ประกอบการค้าน้อยนิด ก็ไม่ควรถือเป็นข้อเดียดฉันท์ มุ่งมั่นทำไป จะบังเกิดผลได้ในที่สุด จงอุตสาหะพากเพียรในหน้าที่ เก็บหอมรอมริบไม่สุรุ่ยสุร่าย ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ทุกวี่ทุกวัน ทรัพย์สินเงินทองจะเพิ่มพูนทวีคูณ
: L1 :อย่าคิดเกียจคร้าน หลบเลี่ยงเกี่ยงงานเกี่ยงการ อบายมุขทั้งหลายจงอย่าเข้าใกล้ เที่ยวเตร่เสเพลนั้นโทษมหันต์ สุรา นารี พาชี กีฬาบัตร
ถ้าขืนมัวเมา หลงใหล จะเสียทั้งทรัพย์สินและการงาน ถึงจะมีทรัพย์สมบัติมากมายก่ายกอง สุดท้ายก็จะมลายหายสูญ สิ้นเนื้อประดาตัว จำไว้ให้ดีเถิดว่า ทำมาหากินโดยสุจริตจะสบายใจ สิ่งใดได้มาโดยง่ายดาย สิ่งนั้นหาได้ยั่งยืนไม่.

7. การก่อร่างสร้างตัวต้องมีใจยุติธรรม เสือทิ้งลาย คนไว้ชื่อ ชวนสรรเสริญ
: L1 :อย่าคิดคดโกง หลอกลวง จงเอาใจเขามาใส่ใจเรา
: L1 :ดำเนินกิจการด้วยความซื่อตรง จึงจะถาวร สร้างบุญกุศลนำพาให้สุขใจ ทรัพย์สินที่ได้มาโดยกลอุบายลวงล่อ
: L1 :เมื่อมาทางใด ก็ย่อมจะไปทางนั้นอยู่ดี ที่ดินไร่นา ขวนขวายหามา ก็เพื่อตกทอดแก่ลูกหลาน
: L1 :จงจดจำไว้ให้ดีว่า ทรัพย์สินที่ได้มาโดยไม่ถูกต้อง ไม่ชอบธรรม จะคงอยู่ได้ไม่นาน หากสิ่งใดได้มาอย่างไม่บริสุทธิ์แล้ว ไม่ช้าผลกรรมก็จะตามสนอง.

8. เกิดมาเป็นคน ไม่ควรหุนหันพลันแล่น มิเช่นนั้นจะเกิดโทษเป็นภัยต่อร่างกาย ความสุภาพอ่อนโยนมีคุณอนันต์
เคารพซึ่งกันและกัน ความสุขจะตามมา ความอ่อนน้อมถ่อมตนประเสริฐยิ่ง
: L1 :รู้จักอดกลั้นอดทน จะผ่อนหนักเป็นเบา ถ้าไม่ยุ่งเกี่ยวสอดแส่เรื่องชาวบ้าน ย่อมจะไม่มีภัยมาสู่ตน กระทำการทุกสิ่งทุกอย่างพึงสังวรระวัง
จงละเว้นสิ่งที่ชั่วและมิควร
: L1 :ไม่ซุบซิบนินทาเรื่องของผู้อื่น ในที่สุดจะพบแต่ความสุขสงบเอย.

โอวาทบรรพชนเล่มน้อยเพียง 8 บทนี้ มิใช่เฉพาะ เจาะจงสำหรับชาวจีน ชาวไทยหรือชนชาติใดชาติหนึ่ง เท่านั้น แต่ทว่าเป็นหลักธรรมสากลที่ชนทุกชาติ ทุกภาษา ทุกศาสนาในโลก หากได้นำไปประพฤติปฏิบัติแล้วก็ย่อม จะก่อให้เกิดความสมบูรณ์พูนสุขได้เสมอกันโดยถ้วนหน้า
: L1 :ฉะนั้น เราทุกคนควรหมั่นนำมาอ่านและพิจารณา อยู่เนืองๆ เป็นการตอกย้ำหมุดทองแห่งมงคลชีวิต ให้ ตราตรึงฝังแน่นอยู่ในจิตใจ จนกระทั่งสามารถจดจำทุกถ้อย ความทุกตัวอักษรเอาไว้ เพื่อจะได้ถ่ายทอดอบรมแก่บรรดา
ลูกหลานอนุชนรุ่นหลัง สืบต่อไปตราบนานเท่านาน …..

